zaterdag 13 oktober 2012

Premier Erdogan lijkt steeds Nerveuzer te worden

In januari 2009 was de Turkse premier nog een held in de ogen van velen toen hij het aandurfde om tijdens het Economisch forum in het Zwitserse Davos, Simon Peres van Israël te confronteren met de gruwelijkheden die door Israël waren aangericht in de Gaza-strook waarbij zo'n 1300 Palestijnen het leven verloren, tegenover 13 Israëlische soldaten (1,2).

Enkele jaren later leek aanvankelijk Turkije nog een bemiddelende rol te gaan spelen in het begin van de NAVO-staatsgreep in Libië, maar al snel koos het ook partij in het conflict. Met betrekking tot Syrië heeft Erdogan zijn kritische stem helemaal verloren door opnieuw openlijk partij te kiezen voor gewapende bendes in hun zuidelijk buurland.


Maar het gaat allemaal niet volgens wens voor Erdogan en zijn NAVO-vrienden. Het ziet er namelijk naar uit  de gewapende bendes aan het kortste eind gaan trekken in Syrië. Wijk na wijk wordt door het Syrische leger schoongeveegd van deze mannen met allerlei wapentuig, en langzaam worden ze steeds meer richting de Turkse grens geloodst.

In het bovenstaande gesprek met Webster Tarpley - altijd leuk om hem te horen analyseren - wordt uitgebreid aandacht besteed aan de huidige ontwikkelingen rondom deze bendes en hoe dat Erdogan steeds nerveuzer lijkt te maken. Zo zegt ook Tarpley dat het zogenaamde 'Vrije Syrische Leger' steeds meer is gaan lijken op Vrije Syrische Bendes die geen centraal commando hebben en volledig versnipperd niet in staat zijn om echt serieuze delen van het land onder controle te krijgen.

Het lijkt er steeds meer op dat ze vooral hun toevlucht moeten nemen tot een soort van guerilla-tactiek, waarbij ze overigens beperkte steun genieten van de plaatselijke bevolking, waarbij vooral het plegen van bomaanslagen en het afschieten van mortiergranaten hun beperkte macht laat zien, zoals deze dagen in de Palestijnse wijk Yarmouk in Damascus(8). Het doden en ontvoeren van journalisten en wetenschappers is ook iets waar ze in uitblinken (3,4,5).

En wat doet dit allemaal met Erdogan? Hij trommelt honderden tanks op en stationeert ze aan de Syrische grens, hij durft het aan om een vliegtuig met Russische passagiers te dwingen te landen, waarbij de bemanning mishandeld wordt en de Russische diplomaten de toegang tot het vliegtuig wordt onthouden, inclusief het verspreiden van leugens over wapens die aan boord vervoerd zouden worden (6).



Vandaag, 13 oktober, wond hij zich ook nog eens op over het machtigste orgaan van de wereld, namelijk de Veiligheidsraad. Hij verweet de veiligheidsraad dat zij - vanwege hun verdeeldheid - Syrië in staat stelde om tientallen tot honderden mensen per dag te vermoorden. Erdogan heeft het er waarschijnlijk vooral moeilijk mee dat het leeuwendeel van deze mensen bestaat uit bendeleden die met hun wapens de Syrische staat ontwrichten. Zij hoeven alleen maar hun wapens neer te leggen om de dood te ontlopen, maar aangezien ze dat doen, lopen ze het risico verjaagd of vermoord te worden.

Laten we hopen dat Erdogan in zijn toenemende razernij niet hele gekke dingen gaat doen waardoor de situatie verder kan escaleren. Misschien maken we het nog mee dat de Veiligheidsraad gezamelijk gaan inzetten op het rond de tafel brengen van de strijdende partijen in Syrië. Als ze echter nog lang wachten blijft er van de gewapende bendes niet heel veel meer over om nog een serieuze partij te zijn in een dialoog over de toekomst van Syrië.

Helaas is het echter niet alleen Erdogan die erg nerveus wordt van de ontwikkelingen in Syrië, ook landen als Qatar, Saudi-Arabië en landen als de VS, Frankrijk en Engeland willen niet dat hun plannetje voor de ineenstorting van Syrië ineenstort. De vraag is: wat zullen ze verzinnen om het tij te keren om zo toch een staatsgreep te kunnen forceren in Syrië? Een troepenopbouw aan de Syrisch-Jordaanse grens is in ieder geval al een stap in de foute richting (7).

Assad zei een tijd terug nog dat hij Turkije ziet als een broeder, maar dat het niet zo sympathiek is als Erdogan stelt dat de president in een ander land moet aftreden en daarbij ook nog eens alle faciliteiten biedt aan terroristen die het Syrische volk in chaos en dood storten. Een Libanese journaliste was laatst nog getuige van een wapenoverdrachtsmoment door Turken in Syrië aan de gewapende bendes (9).

Zie ook de analyse van Malik Imram van de mediawerkgroep in het artikel Erdogan op Ramkoers met Zichzelf (10).

SYRISCHE NOTEN
(1) http://www.youtube.com/watch?v=KqH8GNZobMg
(2) http://en.wikipedia.org/wiki/Gaza_War
(3) https://worldmathaba.net/items/1820-knowledge-is-power-syrian-terrorists-keep-assassinating-scientists
(4) http://iraansnieuws.blogspot.nl/2012/09/ter-nagedachtenis-van-de-journalist.html
(5) http://rt.com/news/journalist-missing-syria-kidnapped-352/
(6) http://iraansnieuws.blogspot.nl/2012/10/turken-dwingen-bemanning-airbus-van.html
(7) http://iraansnieuws.blogspot.nl/2012/10/franse-amerikaanse-en-engelse-troepen.html
(8) http://www.presstv.ir/detail/2012/10/13/266362/mortar-kills-5-injures-25-in-damascus/
(9) http://iraansnieuws.blogspot.nl/2012/10/libanese-journaliste-yumna-fawaz-filmt.html
(10) http://mediawerkgroepsyrie.wordpress.com/2012/10/14/erdogan-op-ramkoers-met-zichzelf/

Geen opmerkingen:

Een reactie posten